Wat is auriculotherapie?
(ooracupunctuur en auriculo medicinae)
Auriculotherapie is de westerse vorm van reflex-ooracupunctuur. Ooracupunctuur wordt onderverdeeld in auriculotherapie en auriculomédecine.
De therapie stimuleert bepaalde delen van de oorschelp (auricula). Zo worden er reflexen opgewekt die ziektes en pijn gunstig kunnen beïnvloeden.
Dit komt doordat het oor talrijke koppelingen heeft met het centraal zenuwstelsel (microsystemen).
Elk lichaamsdeel, elk orgaan, elke functie heeft een overeenkomstige reflexzone in de oorschelp.
Hoe werkt auriculotherapie?
De therapeut zoekt op de oorschelp punten die met de oorzaak van de klachten te maken hebben. Er wordt gezocht naar terreinstoornissen.
Door de gevonden punten te stimuleren wordt het zelfgenezingsvermogen van het lichaam geprikkeld.
Deze stimulatie gebeurt met massage, elektrisch stimuleren, door het kleven van metalen kogeltjes…
Bij de auriculo medicinae wordt het oor gebruikt voor zowel het opsporen van de oorzaak als voor de therapie.
De mogelijkheid is ontstaan door de ontdekking van het VAS (door Dokter Paul Nogier).
Het VAS (vasculair autonoom signaal) is een reactie via het autonoom zenuwstelsel en kenmerkt zich onder andere door herhaalbaarheid, grote snelheid en reacties op lichte prikkels.
Dankzij het VAS kan men allerlei lichamelijke en psychische processen bestuderen. Om de auriculo te verklaren hanteert men tegenwoordig vaak een computermodel.
De software – lichaam en geest, ziekte en genezingsprocessen – kan men manipuleren via de oorschelp die als een soort interactief beeldscherm fungeert.
De oorschelp is dan een projectie van processen in het centraal zenuwstelsel.
Een onderzoek op basis het VAS berust op een doelgerichte communicatie met het lichaam.
Eenvoudig uitgedrukt komt dit neer op het stellen van vragen aan het organisme en het krijgen van antwoorden daarop.
Concreet worden die “vragen” gesteld door het prikkelen van het organisme met bepaalde (licht)frequenties, de antwoorden worden gegeven door middel van het polssignaal, het VAS. Het organisme is immers heel communicatief. De kunst bestaat erin die “vragen” heel precies en begrijpelijk te formuleren en de antwoorden juist te decoderen en te interpreteren.
In de auriculomédecine worden de drie grote regelsystemen van het organisme onderzocht: het Bewustzijn (“Het Chakraniveau”), de Energetische regelsystemen (“Het Emotioneel niveau”) en het Biochemische regelsysteem (“Het Fysieke niveau”).
Ontstaan?
De auriculotherapie heeft sinds 1950 z’n ontstaan te danken aan de Franse arts Paul Nogier. Zijn oorspronkelijke ontdekking is het algemeen geaccepteerd topografisch beeld: de foetale projectie op de oorschelp.
Indicaties:
- Slaapproblemen, algemene vermoeidheid
- Hormonale storingen (kinderwens, pms, overgangsklachten…)
- Faalangst
- Examen stress
- Allergische klachten
- Astma, beklemming
- Urinaire stoornissen
- Constipatie, colitis
- Trofische stoornissen zoals goedaardige cysten
- Chronische ontstekingen
- Overgewicht, constant hongergevoel
- Depressie
- Migraine, spanningshoofdpijn
- Fysieke trauma’s en pijn (vlugger herstel na verstuikingen, luxaties, ligamentletsels…)
- Postchirurgische pijn, stijfheid, ankylose
- Gewrichtspijn van artrose en artritis en de secundaire klachten, rugpijn
- Verslavingen (tabak, alcohol, suiker…)
- Slechte schoolresultaten bij kinderen
Contra-indicaties:
In geval van zwangerschap kunnen bepaalde oorpunten niet behandeld worden. Daarom moet er van een eventuele zwangerschap melding gemaakt worden.
Bij kwaadaardige aandoeningen. (het kan wel ondersteunend werken tijdens de chemotherapie naar ongemakken toe)
Bij ontstekingen van de oorschelp wordt geen auriculotherapie toegepast.
Bij patiënten waarbij de reactiemogelijkheid voorbijgestreefd is (uitputting, vergevorderd stadium van degeneratie)
Advies na de behandeling
Het is noodzakelijk dat men na de sessie voldoende water drinkt.
Het kan dat men zich na de sessie zich moe en slaperig voelt. Dit heeft te maken met de ontspannende werking van de behandeling.
Best 2 à 3 uur sport en lichamelijke belasting na de behandeling vermijden.
Het lichaam heeft tijd nodig om tot rust te komen.
Behandelfrequentie:
De frequentie van de behandelingen hangt van de acute of chronische toestand van de klacht af.
Bij chronische klachten wordt meestal geopteerd voor 1 behandeling om de 2 à 3 weken.
Bij acute klachten kan de frequentie 1 tot 3x per week zijn.